In de kernen overheerst de Olympische gedachte.
Winnen is mooi, maar meedoen is veel belangrijker
De Westlandse kernen vormen een essentieel onderdeel van het Varend Corso, ze geven er sjeu aan. In de kernen wordt vroeg in het jaar het startsein gegeven voor de realisatie van de corsoboot. “In Honselersdijk valt het startschot in februari”, zegt Sjors van Dooremaal, het manusje van alles binnen de organisatie. “Met de kerngroep van zeven man zetten we het project in de steigers om het daarna met alle medewerkers, zo’n 45 mannen en vrouwen, door te spreken.”
Ook in Kwintsheul worden alle vrijwilligers betrokken bij de totstandkoming van het arrangement. “Onze arrangeur, Natasja Turk doet een voorstel”, legt werkgroepvoorzitter Kees Kleiberg uit. “Vervolgens gaan we met de hele club bij elkaar zitten en dan schieten we op het voorstel. Aan het eind van de avond ligt er dan uiteindelijk een schitterend arrangement op tafel.”
Poeldijk is een kern die jaarlijks garant staat voor een spectaculaire inzending. “Dat zit waarschijnlijk in onze genen”, zegt werkgroepvoorzitter Sjaak de Kok. “Zodra we het thema kennen dan sla ik aan het ontwerpen. Ik doe dat nu inmiddels vier jaar. Mijn eerste ontwerp was Sister Act. Wat heb ik daarvan genoten.”
Binnen de werkgroepen is aan alles gedacht. Zo heeft de kern De Lier zelfs een bestuurslid voor de communicatie en de pr. “Dat is best belangrijk”, oordeelt Melanie Wennekers. “We hebben een aantal werkgroepen. Een nieuwe arrangeur, Michelle Verheij, pas 22 jaar oud, maar super enthousiast. We hebben ook een prachtige bouwploeg, mannen van de carnavalsvereniging de Theebukkers en een hele enthousiaste club die zorgt voor de aankleding van de boot. Veel bedrijven sponsoren ons met materialen. Het is een feest te zien hoe dat allemaal samenwerkt.”
Kunnen de meeste kernen terugvallen op een flinke werkgroep, in Wateringen slagen ze er al jaren in om met tien man een mooie boot te realiseren. “Het grootste deel van onze groep werkt al vijftien jaar mee”, zegt Ricardo Bloemendaal. “En het gaat nog steeds niet vervelen, het mooie arrangement, de figuratie en natuurlijk de reacties van het publiek.” In het dagelijks leven is Bloemendaal decorbouwer in de Game en Leisure industrie. “Ik bouw decors voor attractieparken, dierentuinen en musea. In dat opzicht is het Corso een prachtig verlengstuk van mijn dagelijkse werk.”
Alle kernen zijn in belangrijke mate afhankelijk van sponsors, bedrijven en particulieren die ze met succes, soms al voor tien jaar, aan zich hebben weten te binden. “In Kwintsheul hebben we acht hoofdsponsors”, zegt Kees Kleiberg. “Daarnaast hebben we 30 tot 35 sub-sponsors. Alles bij elkaar vertegenwoordigt dat een fiks bedrag, want de sub-sponsors betalen € 150 en de hoofdsponsors € 1000.” In Poeldijk moet er nog even achter sponsoren aangezeten worden. “Ik heb het idee dat de mensen niet meer zo happig zijn,” oordeelt Sjaak de Kok. “Van het jaar gaat het wat moeizaam, maar dat gaat nog wel goedkomen hoop ik. We benaderen alle bedrijven in het dorp en jaarlijks doen we een deurcollecte bij de plaatselijke Jumbo. De Poeldijkers geven daar gul.” Ook productsponsoren zijn erg belangrijk, immers, in materialen kan veel geld gaan zitten.
Het had weinig gescheeld of Naaldwijk had letterlijk de boot gemist. “Samen met Dennis Flaton en Danny Steenland heb ik jaren de boot getrokken”, legt Henk Scholtes uit. “Vier jaar geleden hebben we het stokje overgegeven, maar begin april gaven onze opvolgers de opdracht terug aan het corsobestuur. In een vergadering met Irma Smits hebben Dennis en ik ons weer beschikbaar gesteld want het kan natuurlijk niet zo zijn dat de grootste kern van Westland ontbreekt tijdens een topevenement als het Varend Corso. We zijn meteen aan de slag gegaan, hebben sponsoren gezocht en gevonden en we kunnen garanderen dat we meedoen. Dit keer met een schitterend opgemaakte zeilende Westlander. En voor alle duidelijkheid, we doen dat voor één jaar voor volgend jaar moet er echt een nieuwe enthousiaste club worden gevonden.”
Er wordt de komende weken keihard gewerkt in de Westlandse kernen, niet voor de prijzen want meedoen is belangrijker dan winnen.”